ปลาเหล่านี้อยู่ในทะเลเขตร้อน ลำตัวป้อมสั้น แบนข้าง คล้ายปลาแป้น แต่มีเกล็ดใหญ่กว่า ด้านหลังมีสีน้ำตาลอมเทา ด้านข้างและท้องมีสีเงิน อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูง ปลาที่มีถิ่นกำเนิดในมหาสมุทรแปซิฟิก อินเดีย และแอตแลนติกพันธุ์นี้มีชื่อว่า ปลา“ดอกหมาก”

พุทธสถานถ้ำโหม่งของวัดเขาพระทองมีการค้นพบพระพุทธรูปโบราณปางต่างๆอายุ 300-400 ปีขึ้นไป คาดว่าอยู่ในสมัยกรุงสุโขทัย-อยุธยา มีทั้งสิ้น 4 องค์คือ พระพุทธรูปเนื้อทองเหลืองโบราณ พระพุทธรูปเนื้อสำริด พระพุทธรูปเนื้อชินเขียว และพระพุทธรูปโบราณสีดำ

ผลนี้มาจากไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูง 10-20 เมตร ใบเป็นใบเดี่ยว รูปหอกหรือไข่กลับ ขอบใบหยักและฟันเลื่อย ดอกมีสีขาวนวล ผลอ่อนมีสีเขียว เมื่อแก่มีสีเหลืองเข้ม มีรสเปรี้ยวอมฝาด นำมาปรุงอาหารได้ ต้นที่มีถิ่นกำเนิดในอินเดียและอินโดจีนต้นนี้มีชื่อว่า“มะตาด”

ปูพันธุ์นี้มีกระดองทรงรีไข่ ลำตัวสีส้มอมแดงหรือน้ำตาล ส่วนท้องสีขาว ด้านหน้ามีหนามแหลมและมีหนวดสองคู่ มีก้ามหนีบขนาดใหญ่และมีขาเดินสี่คู่ พบตามชายฝั่งตั้งแต่เกาะฮาวาย ญี่ปุ่น ฟิลิปปินส์ ไทย อินโดนีเซีย จนถึงแอฟริกาตะวันออก ปูชนิดนี้มีชื่อว่า“ปูจักจั่น”

อาหารภาคเหนือรูปนี้ เป็นการนำหน่อไม้มาดองหลายคืน คนโบราณนำไปฝังในขี้ดินก็มี จากนั้นต้มให้สุก โดยใช้เวลาต้มนาน แล้วกินกับเครื่องจิ้ม โดยโขลกพริกแห้งย่างไฟ ใบมะกรูดซอย และเกลือ หน่อไม้มีกลิ่นเหม็นโอ่ชนิดนี้มีชื่อว่า“หน่อโอ่”เนื่องจาก“โอ่”หมายถึง“เหม็น”นั่นเอง

วิหารหลังนี้มีสถาปัตยกรรมของชาวไทลื้อ อาคารเป็นทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า หลังคาลาดต่ำซ้อนกันสามชั้น มุงด้วยกระเบื้องไม้ ตัวหลังคาได้สัดส่วนกับวิหาร จึงช่วยเรื่องการระบายอากาศ หน้าต่างเล็กและเจาะช่องไม่มากเพื่อป้องกันอากาศหนาว วัดแห่งนี้มีชื่อว่า“วัดต้นแหลง”