ปราสาทหินพนมรุ้งมีรูปปั้นพาหนะของพระศิวะซึ่งเป็นบุตรของพระกัศยปกับโคสุรภี แต่เดิมพระศิวะเห็นโคสุรภี ก็อยากได้เป็นบริวาร แต่รังเกียจว่าเป็นเพศเมีย พระกัศยปจึงอาสาผสมพันธุ์กับโคสุรภี จนเกิดเป็นวัวเพศผู้ มาเป็นพาหนะให้พระศิวะ โดยมีชื่อว่า“นนทิ”หรือ“โคนนทิ”

วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหารปลูกต้นไม้ชนิดหนึ่งอยู่ ต้นนี้มีถิ่นกำเนิดในอินโดจีน อินโดนีเซีย และฟิลิปปินส์ ขึ้นตามป่าเบญจพรรณและที่ใกล้แหล่งน้ำ สูง 10-25 เมตร ผลอ่อนมีสีเขียว เมื่อสุกมีสีแดง ดอกออกตามซอกใบ เมื่อบานมีสีเหลืองอมแสด ไม้พันธุ์นี้มีชื่อว่า“กันเกรา”

ตามเส้นทางสาย 410 จากยะลาไปเบตง บริเวณป่าเขาในตำบลถ้ำทะลุมีเขาหินปูนลูกหนึ่งที่มีโพรงถ้ำทะลุได้ทั้งสองด้าน ภายในโพรงสร้างเป็นศาลเจ้าสำหรับชาวไทยเชื้อสายจีนและเป็นที่ประดิษฐานเจ้าแม่กวนอิม นอกจากนี้ยังมีพระพุทธรูปมากมายประดิษฐานอยู่ด้วย

เมี่ยงที่นิยมกินในภาคเหนือได้จากการดองใบชา ซึ่งเรียกว่า"เมี่ยงส้ม" มีรสเปรี้ยวปนฝาด วิธีการกินคือ ซ้อนใบเมี่ยงตามความหนาที่ต้องการ จากนั้นหยิบเกลือและขิงใส่ลงไป พับ เคี้ยวกินน้ำ แล้วคายกาก ส่วน"เมี่ยงหวาน"เป็นการผสมน้ำเชื่อมจากถุงน้ำเชื่อมเล็กๆตามภาพ

ปลาน้ำจืดชนิดนี้กระจายพันธุ์ตั้งแต่อินเดีย จีนตอนใต้ มาถึงเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หากินตามพื้นน้ำ อยู่เป็นฝูง ลำตัวแบนข้าง จะงอยปากยาวและมีหนวดสองคู่  มุมปากมีอีกหนึ่งคู่ ปากอยู่ระดับต่ำ หลังมีสีเทาปนเขียว ครีบหางมีสีเหลือง ปลาขนาดเล็กนี้มีชื่อว่า"ปลาหมูขาว"

พิธีตักบาตรเทโวที่วัดสังกัดรัตนคีรีเป็นงานประเพณีที่มีชื่อเสียง โดยมีบันไดทอดจากมณฑปบนภูเขาลงสู่ลานวัดด้านล่าง เปรียบเสมือนบันไดทิพย์จากชั้นสวรรค์ ซึ่งงานจะเริ่ม 15 ค่ำเดือน 11 โดยสิ่งของที่ชาวบ้านนำมาตักบาตรมีข้าวสารอาหารแห้งไปจนถึงข้าวต้มลูกโยน